رابطۀ بین سطح داوری و نوع رشتۀ ورزشی با میزان خطای ادراک عمق داوران ورزشی در رنگ‏های سرد و گرم

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطۀ بین سطح داوری و نوع رشتۀ ورزشی با میزان خطای ادراک عمق داوران ورزشی در رنگ‏های سرد و گرم انجام گرفت. بدین‏منظور 30 داور ورزشی شامل 15 داور از رشته‏های گروهی و 15 داور از رشته‏های انفرادی از پنج درجۀ داوری (درجه سه، درجه دو، درجه یک، درجۀ ملی و درجۀ بین‏المللی) و 15 فرد غیرورزشکار به روش نمونه‏گیری دردسترس انتخاب شدند. میانگین سنی نمونۀ آماری (93/11±)53/38 سال بود. ادراک عمق شرکت‏کنندگان در هر رنگ (آبی، سبز، قرمز و نارنجی) در دو کوشش متوالی به کمک دستگاه ادراک عمق، رنگ و شکل ارزیابی شد. میانگین این هشت کوشش به‌عنوان نمرۀ ادراک عمق کل افراد در نظر گرفته شد. میانگینرنگ‏هایآبیو سبزبه‏عنوانرنگ‏هایسردو میانگینرنگ‏هایقرمزونارنجیبه‏عنوانرنگ‏هایگرمثبتشد. برای تحلیل داده‏ها از ضریب همبستگی اسپیرمن، تحلیل واریانس یک‏طرفه و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد. نتایج نشان داد همبستگی معناداری بین سطح داوری با میزان خطای ادراک عمق وجود ندارد؛ همچنین یافته‏ها بر نبودِ تفاوت معنادار در میزان خطای ادراک عمق بین داوران رشته‏های گروهی و انفرادی دلالت داشت. بااین‏حال، این دو گروه به‏طور معناداری ادراک عمق بهتری نسبت به گروه غیرورزشکار داشتند. همچنین در مقایسۀ خطای ادراک عمق در رنگ‏های سرد و گرم بین سه گروه نیز، داوران رشته‏های گروهی و انفرادی به‏طور معناداری در رنگ‏های سرد نسبت به افراد غیرورزشکار برتر بودند. به‏طورکلی این مطالعه نشان می‏دهد که مهارت‏های بینایی ممکن است بین داوران ورزشی و افراد غیرورزشکار متفاوت باشد.